Castellanos Moya: "El Salvador, 1960'larda ve 1970'lerde olduğu gibi otoriter bir rejim."

Salvadorlu yazar Horacio Castellanos Moya, son romanı Cornamenta'da anlatıldığı gibi ülkesinin , ordunun hüküm sürdüğü 1960'lar ve 1970'lerdekine benzer bir "otoriter rejim" haline geldiğine inanıyor.

Yazar, Barselona'da verdiği bir röportajda ülkesinin "çok değiştiğini" belirterek, 1980'de Monsignor Oscar Arnulfo Romero'nun öldürülmesinin ardından başlayan iç savaşın, BM'nin arabuluculuğunda iki savaşan taraf arasında varılan bir anlaşmayla 1991'de sona erdiğini hatırlattı.

Söz konusu anlaşmanın , "güçler ayrılığı, iktidarların değişimi, ifade özgürlüğü ve siyasi partiler özgürlüğünün olduğu, liberal demokratik sistemin unsurlarını içeren, otuz yıl sürecek bir demokrasinin inşasına olanak sağladığını , ancak bunun 2020'ye kadar sürdüğünü" ekledi.

Ona göre, şimdi Nayib Bukele ile birlikte "60'lı ve 70'li yıllardaki El Salvador'a geri dönen otoriter bir rejim var , çünkü muhalefet yok, devletin bütün kaynakları tek bir parti tarafından kontrol ediliyor ve bunu da halkın desteğiyle yapıyor, çünkü insanlar mutlu."

Castellanos Moya'ya göre bu olumlu halk tepkisi, "30 yıllık demokrasi döneminde çeteler tarafından çürütülmekte olan bir toplumsal kesimin olması ve mevcut hükümetin, güvenlik karşılığında demokrasiyi feda ederek suçu sona erdirmesiyle" açıklanıyor.

Iowa Üniversitesi'nde profesör ve ABD'de daimi ikamet eden Horacio Castellanos, ihtiyatlı davranmak adına iç siyaseti tartışmamayı tercih ediyor, ancak "Bukele yönetiminde El Salvador'un ABD için bir hapishane haline geldiğine" inanıyor.

Cornamenta , ülkelerinin tarihini anımsatan kurgusal bir Salvadorlu aile olan Aragon ailesinin başrol oynadığı sekiz romandan oluşan bir destanın devamı niteliğindedir.

Bu olayda başkahramanımız, Salvador toplumunda iyi bir üne sahip evli bir adam olan Clemente Aragón'dur . Kendisi, Adsız Alkolikler topluluğunu kurar, ancak "zinaya meyillidir" ve tüm bunlar "70'lerde, muhalefetin 40 yıllık askeri hükümetlerden sonra ilk kez iktidara gelmesini engelleyen seçim hilelerinin yaşandığı belirli bir siyasi anda" gerçekleşir.

Yazara göre, seçim hileleri Salvador toplumunun birçok kesimine yayıldı ve "seçim yolunun mümkün olmadığı fikri" ortaya çıktı ve bu, gerilla ve paralel bir ordunun oluşumuna ve 1980'deki iç savaşa yol açan radikalleşmenin başlangıcı oldu.

Clemente Aragón daha önce başka romanlarda yardımcı karakter olarak yer almıştı . Şimdi, kahraman kendini tehlikeli bir durumda buluyor: "bir generalin karısı ve iyi bir arkadaşı olan ve aynı zamanda polis teşkilatının müdürü olan Blanca ile bir ilişki yaşıyor."

Kurgusal karakterleri gerçek karakterlerle birleştirmek yazarlara pek çok avantaj sağlıyor : "Olayların geçtiği tarihi ortam önceden belirlenmiş olduğundan, hiçbir şey inşa etmenize gerek kalmıyor, ancak ikincil karakterler yaratma konusunda size daha fazla özgürlük tanıyor."

Yazar , Bukele'nin dünyada egemen olan popülist dalganın bir belirtisi olup olmadığını bilmiyor : "27 yıldır El Salvador'dan uzaktayım ve bir süredir oraya gitmiyorum, çünkü anayasal güvenceleri olmayan bir ülkeye geri dönmek akıllıca olmaz, dolayısıyla analiz kapasitem sınırlı."

Yazar , Bukele'yi romanında bir karakter olarak kullanmayacağını açıkça belirtiyor. "Hiçbir başkan benim karakterim olmadı. Sıradan karakterlerle ilgilenmiyorum ve eğer bahsedilirlerse, bu insanların ihtiyaçlarına dayanıyor."

Castellanos Moya ülkesindeki durumu küçümsüyor çünkü "Bukele küçük ve önemsiz bir ülkeden ve Avrupa'da, Orta Doğu'da olanlar ve Asya'da olabilecekler daha ciddi . Tehlikede olan şey insanlığın geleceği, Latin Amerika otoriter liderlerinin kaprisleri değil."